ΑΝ ΠΕΤΥΧΕΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ...

Ο Ελληνοαμερικανός βιολόγος, γιατρός και πανεπιστημιακός Νίκολας Χρηστάκης βρέθηκε στη φετινή λίστα των «100 σημαντικότερων» του «ΤΙΜΕ» για τη θεωρία του περί του ιού της ευτυχίας. Σύμφωνα με τον καθηγητή, «όταν οι άνθρωποι γύρω μας γίνονται πιο ευτυχείς, γινόμαστε και εμείς ... Όταν δύο φίλοι βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη του μιλίου και ο ένας γίνει πιο ευτυχισμένος, οι πιθανότητες να ευτυχήσει και ο φίλος του αυξάνονται κατά 15%».
Είναι λοιπόν κολλητική η ευτυχία. Όταν όλοι γύρω σου ευτυχούν, είσαι υποχρεωμένος να συμμετάσχεις και εσύ στη γενική ευωχία. Μη σκεφτείς ούτε για αστείο να σε πιάσει το παράπονο, γιατί του άλλου του ήρθαν δεξιά ενώ εσένα σε πάει πηδώντας. Μην αποτολμήσεις ούτε προς στιγμήν να ενδώσεις σε φθονερές σκέψεις και ζηλέψεις την καλοτυχία του άλλου. Μη διανοηθείς να υποπέσεις σε αμαρτωλές γκρίνιες τύπου: «πουτάνα κοινωνία, άλλων τους τρέχουν από τα μπαντζάκια και εγώ κωλοχτυπιέμαι για μπαρμπούτσαλα».
Και κυρίως μακριά από ύποπτες θεωρίες περί άνισης κατανομής του πλούτου, περί ταξικών προσδιορισμών, περί κοινωνικής επιρροής και οικονομικής ισχύος. Έτσι και αλλιώς τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία. Παρότι ο Λασκαράτος πολύ εύστοχα είχε αναρωτηθεί: «Μήπως όμως φέρνουν τη δυστυχία;»
Κατά τον δρα Χρηστάκη, την ευτυχία μπορεί να μην τη φέρνουν τα λεφτά, τη φέρνουν όμως τα λεφτά των άλλων. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τους πλησιάσεις σε ικανή χιλιομετρική απόσταση ώστε να κολλήσεις την ευτυχία τους, χωρίς μάλιστα να χρειαστείς και τα λεφτά τους.
Αν λοιπόν σε πιάσουν οι μαύρες σου, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να εντοπίσεις ένα τσούρμο χαρούμενων τύπων και να τους πάρεις από πίσω. Βρες τίποτα εύθυμους που εκκωφαντικά θα σφύζουν από ευτυχία και πιάσε τους κουβέντα. Ούτε λεπτό μη σταθείς να αναρωτηθείς «μωρέ, τι χαζομαλ…ς είναι αυτοί» γιατί θα απολέσεις την ευτυχία του να κολλήσεις την αρρώστια τους.
Αλλά ακόμη και αν είσαι τζόρας, βρε παιδί μου, μιζέρης και σκατόψυχος και γουστάρεις τη δυστυχία σου και την καταβρίσκεις με τις αστοχίες, τις ατυχίες, τις στραβές και τα μπινελίκια, πάλι δεν τη γλιτώνεις. Θα σου έρθει η ευτυχία κατακέφαλα, αφού ο ιός της ευτυχίας των παρακείμενων νοσούντων μοιραία θα μεταδοθεί και σε σένα.
Μία απορία μένει. Αν σε κάθε παρέα ευδιάθετων τύπων γίνει κολλιτσίδα και ένα τσούρμο δυστυχείς και αναξιοπαθούντες, δεν θα διακυβευθεί η καλή διάθεση των πρώτων; Δηλαδή προτού προλάβει να μεταδοθεί ο ιός της ευτυχίας να κατισχύσει εκείνος της συμφοράς και της κακοτυχίας; Με αποτέλεσμα να χάσουν οι ευτυχισμένοι το κέφι τους και να μην έχουν ευτυχία να μεταβιβάσουν; Και τότε αναθαρρήσει ο ιός της δυστυχίας, προσλάβει επιδημικές διαστάσεις και μας πάρει όλους και μας σηκώσει;
Και μία δεύτερη. Αφού κατά τον καθηγητή Χρηστάκη η ευτυχία είναι τόσο κολλητική, γιατί ήδη δεν υφιστάμεθα παγκοσμίως τις συνέπειες της πανδημίας της; Τι εμποδίζει την καλπάζουσα ίωση να κατακυριεύσει τον πλανήτη και να μας χαρίσει απλόχερα τα συμπτώματα της χαράς και της καλοπέρασης;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
jparaske@enet.gr