Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας στο Κατάκολο Ηλείας

Περιλαμβάνει 250 περίπου αξιόπιστα και λειτουργικά ομοιώματα μηχανισμών και επινοήσεων του αρχαιοελληνικού τεχνολογικού θαύματος (κατόπιν έρευνας, μελέτης και κατασκευής του Κώστα Κοτσανά) που εκτίθενται μόνιμα στο ομώνυμο Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας και στο Μουσείο Αρχαίων Ελληνικών Μουσικών Οργάνων και παιχνιδιών που λειτουργούν στο Κατάκολο υπό την αιγίδα του Δήμου Πύργου.

Τα εκθέματα συνοδεύονται από πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό (στα ελληνικά και αγγλικά) όπως επεξηγηματικές πινακίδες και γιγαντοαφίσες με πολλές πληροφορίες, αναλυτικά σχέδια, φωτογραφίες και πλήρεις βιβλιογραφικές αναφορές ενώ πολλά από τα εκθέματα είναι διαδραστικά. Υπάρχουν σταθμοί προβολής βίντεο και κινουμένων σχεδίων επίδειξης της λειτουργίας των μηχανισμών καθώς και προβολή ντοκυμαντέρ όπου ο εκθέτης εξηγεί τη λειτουργία και τη σημασία των μηχανισμών.

Η έκθεση (ταξινομημένη σε ενότητες) ακολουθεί όλες τις σύγχρονες εκπαιδευτικές αντιλήψεις της Παιδαγωγικής και Μουσειακής Αγωγής ώστε να δρα πολυεπίπεδα ως προς το μέγεθος της αρχαίας ελληνικής τεχνολογικής σκέψης και τεχνικής τόσο στην εκπαιδευτική κοινότητα όλων των βαθμίδων όσο και στο ευρύτερο κοινό.
Στόχος της έκθεσης είναι να κάνει γνωστές στο κοινό τις απίστευτες τεχνολογικές επιδόσεις των αρχαίων Ελλήνων δίνοντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες να μάθουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες:
Είχαν ανακαλύψει έναν «κινηματογράφο» ικανό να παρουσιάζει αυτόματα την πλοκή ενός μύθου με κινούμενη εικόνα και ήχο, καθώς και προγραμματιζόμενο αυτοκινούμενο κουκλοθέατρο
είχαν επινοήσει (για ψυχαγωγικό δυστυχώς μόνο σκοπό) αυτοκινούμενα οχήματα (αυτοκίνητα) με αυτόματη πλοήγηση, με κιβώτιο ταχυτήτων, υδραυλικές προγραμματιζόμενες βαλβίδες και άλλα περίπλοκα εξαρτήματα
χρησιμοποιούσαν λειτουργικά ρομπότ με σκοπό να τους υπηρετούν
είχαν ανακαλύψει την αρχή της ατμομηχανής
χρησιμοποιούσαν πολύπλοκα μετρητικά όργανα ακριβείας που τους επέτρεπαν να υπολογίζουν τη διάμετρο της γης και την απόσταση ηλίου-γης ή να διανοίγουν σήραγγες χιλιομέτρων και από τις δυο πλευρές ενός βουνού
είχαν επινοήσει ευφυείς μηχανές με κερματοδέκτη
χρησιμοποιούσαν πολύπλοκα ανυψωτικά μηχανήματα ικανά να οικοδομούν πανύψηλα κτίσματα με ολιγάριθμο προσωπικό
διέθεταν ωρολόγια (και ξυπνητήρια) ικανά να λειτουργούν αυτόματα και αδιάκοπα χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση και πολλά άλλα επιτεύγματα που μπορείτε να θαυμάσετε στο μουσείο και να διαπιστώσετε την υψηλής στάθμης τεχνολογία του πολιτισμού των αρχαίων Ελλήνων που δεν είχε σχεδόν τίποτα να ζηλέψει από τη σύγχρονη τεχνολογία.

Δείτε μερικά από τα επιτεύγματα αυτά

«Σατόν» αυτόματο θέατρο
«Προγραμματιζόμενο αυτοκινούμενο κουκλοθέατρο»
Ελληνικά Ωρολόγια
Aυτόματη θεραπαινίς
«Φθεγγόντων ορνέων»
Αυτόματο σπονδείο με κερματοδέκτη
Yδραυλικός ατέρμονας κοχλίας
Αλφάδι
Ναυτικό δρομόμετρο
Ποδοκίνητος τόρνος
Ανυψωτική μηχανή αμφίπλευρης ανύψωσης
Η «σιδηρά χειρ»
«Φιλοσοφική λίθος»
To Μουσείο βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της κεντρικής πλατείας του Κατακόλου, απέναντι από το σιδηροδρομικό σταθμό

Πληροφορίες για το Μουσείο:

Κώστας Κοτσανάς http://www.kotsanas.com kostas@kotsanas.com
Ομήρου 18, Πύργος
Κινητό-φορητό τηλέφωνο 6942420157

ΤΟ ΔΩΡΕΑΝ

Ας είμαστε λογικοί: Δωρεάν δεν υπάρχει.

Ό,τι δίνεται δωρεάν προσφέρεται έτσι, επειδή υπάρχει η δυνατότητα να γίνει αυτό ή γιατί δημιουργήθηκε έντονα η ανάγκη να δίνεται.

Το φαγητό για παράδειγμα δεν γίνεται να είναι δωρεάν και δεν είναι. Παλιά όλοι είχαν κότες ή ζύμωναν ψωμί και το μοιράζονταν. Τώρα όλοι αγοράζουμε αυτά τα προϊόντα. Κι εκεί που μας αρκούσε ένα ψωμί και φτιάχναμε για 2-3 μέρες, τώρα το πετάμε αν μείνει μια μέρα…Όπως δημιουργούνται ανάγκες “από το πουθενά”, έτσι άλλες εξαφανίζονται. Δεν είδα κανέναν να παραπονιέται που οι γυναίκες δεν ξέρουν να διορθώνουν ρούχα και πλέον τα πετάμε ή τα δίνουμε έξω να τα φτιάξουμε. Τώρα ξοδεύουν οπότε δεν πειράζει.

Δεν είδα πολλούς να παραπονιούνται που τώρα πληρώνουμε για να μπούμε σε μια παραλία! Όχι να χρησιμοποιήσουμε ξαπλώστρες, απλά να μπούμε! Που μαγαζιά πιάνουν χώρους εκεί και απαιτούν 5-10 € για την είσοδο…

Η εξέλιξη είναι καλή. Όταν ο κόσμος συνειδητοποιεί ότι πλέον έχει την δυνατότητα να μην πληρώνει κάποια πράγματα τότε είναι κακή…

Μπορεί π.χ. κάποιος να έχει ένα ιστολόγιο και να μοιράζεται τις σκέψεις του ή ειδήσεις δωρεάν, άλλος να μοιράζεται τη μουσική του με τον κόσμο επειδή έτσι του αρέσει, κ.ο.κ….Κάποιοι λένε ότι τη μουσική ή την πληροφόρηση πρέπει να τα πληρώνουμε. Εμείς λέμε όχι.

Όποιος θέλει ας πάρει εφημερίδα, εξάλλου αυτή ποτέ δεν αντικαθίσταται - όποιος τη διαβάζει ξέρει γιατί. Αλλά πού το κακό να υπάρχουν portals, φόρα, sites, να ενημερώνεται ο κόσμος; Ίσα - ίσα που σ’ αυτά η ενημέρωση πολλές φορές είναι πιο άμεση και ανόθευτη. Βέβαια κι εκεί υπάρχουν διαφημίσεις, οπότε είναι μεν δωρεάν αλλά όχι και χωρίς κέρδος.

Μπορεί πάλι, αυτό που σε μας προσφέρεται δωρεάν να το έχουν ακριβοπληρώσει άλλοι νωρίτερα ή θα το κάνεις εσύ αργότερα.

Αγοράζεις π.χ την ξυριστική μηχανή και παίρνεις δωρεάν τα τέσσερα ανταλλακτικά ξυραφάκια. Όταν πας όμως να τα αγοράσεις μόνα τους κοστίζουν ακριβότερα από το αρχικό πακέτο. Σου χαρίζουν, στα καταστήματα καλλυντικών, μπουκαλάκια με αρώματα και καλλυντικά για να στα πάρουν αργότερα όταν θα αγοράσεις στην κανονική, και πανάκριβη φυσικά, συσκευασία.

Στις υπεραγορές η προώθηση των προϊόντων περιλαμβάνει το κλασικό δόλωμα: 2-3 προϊόντα με πολύ μεγάλη έκπτωση ή συσκευασίες 1+1 δώρο. Αυτά έχουν βέβαια κάποιο κόστος αλλά «δωρίζοντας» μερικά θα προσελκύσουν πελάτες που θα αγοράσουν πολύ περισσότερα.Για το ίντερνετ; Είναι λένε ένας ατελείωτος ιστός παροχής δωρεάν πληροφορίας και γνώσης.

Όμως ξεχνάμε και κάτι. Από το “πουθενά” πληρώνουμε 20€ το μήνα ή αλλιώς 250€ το χρόνο συνδρομή. ΟΚ, χρειάζεται να συντηρηθούν δίκτυα κλπ., κλπ., αλλά τζάμπα δεν είναι.

Σε μια κοινωνία όπου τα πάντα εμπορευματοποιούνται και δημιουργούμε νέες ανάγκες συνέχεια, καλό είναι να κάνουμε ένα βήμα πίσω. Μπορεί να είναι κλοπή το να «κατεβάζεις» μουσική τσάμπα αλλά για σκεφτείτε: Δεν είναι κλοπή να δώσεις 18€ να πάρεις το CD; Θα έπαιρνες όσα κατέβαζες ή απλά τώρα ακούς κάτι που ποτέ δεν θα έδινες χρήματα γι’ αυτό; Και μην είστε σίγουροι ότι η μουσική χάνει τόσο πολύ γιατί το διαδίκτυο έχει απίστευτα μεγαλύτερη διείσδυση στο κοινό και κάτι που θ’ αγόραζαν 10 τώρα μπορεί να το ακούν 1000 κι από αυτούς θα αγοράσουν 50.

Τελικά δεν είναι κλοπή που “με τη βία” μας έβαλαν να πληρώνουμε κινητό, internet, την παραλία και τόσα άλλα;

Θα μου πείτε πως αν δεν θέλεις δεν παίρνεις. Αλλά αν δεν έχεις, σίγουρα δεν παίρνεις… Ξέρετε ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Έτσι είναι αδύνατο να γυρίσουμε πίσω στα «δωρεάν» που λέμε.

Συμπέρασμα: Τελικά τίποτα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να προσφέρεται και ΔΕΝ προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ. Το δωρεάν είναι ΥΠΟΠΤΟ. από το: “Ταξίδι με τη γλώσσα”

Παζάρι Βιβλίου στην Πλατεία Κλαυθμώνος, Αθήνα

Για 15η συνεχή χρονιά διοργανώνεται το Παζάρι Βιβλίου, μία μεγάλη γιορτή γνωριμίας με το βιβλίο από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου και υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων.


Πληροφoρίες
ΠΟΥ:

ΠΟΣΟ, ΠΟΤΕ:15 - 24 Ιανουαρίου, καθημερινά 10:00 - 21:45

Σεμινάρια για τη συγγραφή και τη διόρθωση βιβλίων στον Πολυχώρο Μεταίχμιο - Άνοιξη 2010

O Πολυχώρος Μεταίχμιο συνεχίζοντας τη δραστηριότητά του και υποστηρίζοντας τη διά βίου μάθηση έχει προγραμματίσει για το πρώτο εξάμηνο του 2010 ένα πλούσιο πρόγραμμα σεμιναρίων.

Πέρα από τα επιτυχημένα σεμινάρια Κατάρτισης Επιμελητών - Διορθωτών Κειμένων και Δημιουργικής Γραφής που διοργανώνονται για τέταρτη συνεχή χρονιά, στο πρόγραμμά μας εντάξαμε και δύο σεμινάρια μεγάλου ενδιαφέροντος από καταρτισμένους επαγγελματίες. Συγκεκριμένα, το σεμινάριο Συγγραφής και ανάλυσης δημοσιογραφικών κειμένων, που θα διδάξει ο Σπύρος Α. Μοσχονάς, Επίκουρος Καθηγητής Γλωσσολογίας (Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ), και το σεμινάριο Αγάπη και κανόνες: Για την αναστήλωση της γονεϊκής λειτουργίας που θα διδάξει ο συγγραφέας, ψυχαναλυτής και ψυχίατρος Νίκος Σιδέρης.

Κατάρτιση Επιμελητών - Διορθωτών Κειμένων (διάρκεια: 90 διδακτικές ώρες)

· Επιστημονική υπεύθυνη - Διδασκαλία: Άννα Ιορδανίδου, Καθηγήτρια Γλωσσολογίας Πανεπιστημίου Πατρών

· Αντικείμενο: Ανάλυση βασικών ζητημάτων θεωρίας και πρακτικές εφαρμογές διόρθωσης κειμένων στο πλαίσιο ειδικών εργαστηρίων

· Μέρες και ώρες μαθημάτων: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 16:30-19:00

ΕΝΑΡΞΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ: 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Δήλωση συμμετοχής με αποστολή σύντομου βιογραφικού σημειώματος. Ενημερωτική συνάντηση για το περιεχόμενο του σεμιναρίου: 4/3/2010 στις 6 το απόγευμα

Επιμέλεια - Διόρθωση Λογοτεχνικών Κειμένων (διάρκεια: 30 διδακτικές ώρες)

· Επιστημονική υπεύθυνη - Διδασκαλία: Άννα Ιορδανίδου, Καθηγήτρια Γλωσσολογίας Πανεπιστημίου Πατρών

· Αντικείμενο: Στο σεμινάριο οι συμμετέχοντες έχουν την ευκαιρία να ασκηθούν στην επιμέλεια λογοτεχνικών κειμένων συζητώντας με γνωστούς λογοτέχνες και με μεταφραστές ξένης λογοτεχνίας για τους τρόπους με τους οποίους τα ζητήματα γλωσσικής επιμέλειας αντιμετωπίστηκαν στα βιβλία τους.

· Μέρα και ώρες μαθημάτων: Τετάρτη 16:30-19:00

ΕΝΑΡΞΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ: 10 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Δήλωση συμμετοχής με αποστολή σύντομου βιογραφικού σημειώματος. Ενημερωτική συνάντηση για το περιεχόμενο του σεμιναρίου: 4/3/2010 στις 6 το απόγευμα
* * * *
Ανάλυση και συγγραφή δημοσιογραφικών κειμένων (διάρκεια: 30 ώρες διδακτικές ώρες)

· Υπεύθυνος σεμιναρίου - Διδασκαλία: Σπύρος Α. Μοσχονάς, Επίκουρος Καθηγητής Γλωσσολογίας (Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ)

· Μέρα και ώρες μαθημάτων: Δευτέρα 16:30-19:00

· Αντικείμενο: Σκοπός του σεμιναρίου είναι η άσκηση στη συγγραφή δημοσιογραφικών κειμένων. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στην επιφυλλίδα, το πολιτιστικό ρεπορτάζ και την κριτική (βιβλίου, κινηματογράφου, θεάτρου, μουσικής) στον Τύπο, δηλ. σε μορφές λόγου που ασκούνται, ως έναν βαθμό, από «εξωτερικούς συνεργάτες» εφημερίδων και περιοδικών. Οι σπουδαστές θα κληθούν να αναλύσουν δημοσιογραφικά κείμενα και να μαθητεύσουν στα γραπτά έμπειρων δημοσιογράφων. Κυρίως όμως καλούνται να γράφουν, σε εβδομαδιαία βάση, τα δικά τους δημοσιογραφικά κείμενα, σχηματίζοντας έτσι ένα προσωπικό «ντοσιέ υποψηφίου».

ΕΝΑΡΞΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ: 15 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Δήλωση συμμετοχής με αποστολή σύντομου βιογραφικού σημειώματος. Ενημερωτική συνάντηση για το περιεχόμενο του σεμιναρίου: 8/3/2010 στις 5:30 το απόγευμα

Δημιουργική Γραφή (διάρκεια: 30 διδακτικές ώρες)

· Συντονιστής - Υπεύθυνος σεμιναρίου – Διδασκαλία: Γιώργος Ξενάριος, συγγραφέας

· Αντικείμενο: Πρακτική άσκηση –με γραπτά κείμενα και κριτική– γύρω από το διήγημα και το μυθιστόρημα, καθώς και προσέγγιση βασικών θεωρητικών ζητημάτων γύρω από το μυθιστόρημα.

· Μέρα και ώρες μαθημάτων: Δευτέρα 19:00-22:00

ΕΝΑΡΞΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ: 8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Δήλωση συμμετοχής με αποστολή σύντομου βιογραφικού σημειώματος και δείγματος γραφής (διήγημα έκτασης 3 σελίδων). Ενημερωτική συνάντηση για το περιεχόμενο του σεμιναρίου: 1/3/2010 στις 6 το απόγευμα
* * * *
Συγγραφή Σεναρίου (διάρκεια: 24 διδακτικές ώρες)

· Υπεύθυνος σεμιναρίου – Διδασκαλία: Νίκος Παναγιωτόπουλος, συγγραφέας

· Αντικείμενο: Πώς περνάει κανείς από τη θεωρία στην πράξη με παρουσίαση τόσο των βασικών όσο και των ειδικών θεωρητικών αρχών της δραματικής αφήγησης –με σημείο εκκίνησης τον Αριστοτέλη και κατάληξη τις προσεγγίσεις των σύγχρονων γκουρού της σεναριογραφίας, όπως ο Robert McKee. Ανάλυση των σεναρίων γνωστών και καλών ταινιών, με στόχο οι συμμετέχοντες να μάθουν, αν μη τι άλλο, να «βλέπουν» τις ταινίες με ένα πιο απαιτητικό, σχεδόν επαγγελματικό, μάτι.

· Μέρα και ώρες μαθημάτων: Παρασκευή 19:00-22:00

ΕΝΑΡΞΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ: 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Ενημερωτική συνάντηση για το περιεχόμενο του σεμιναρίου: 12/3/2010 στις 6 το απόγευμα

Για περισσότερες πληροφορίες και εγγραφές: τηλ.: 211 3003580

Αποστολή βιογραφικών στο fax: 211 3003562,

στο e-mail: polychoros@metaixmio.gr

ή ταχυδρομικά στη διεύθυνση:
Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Τ.Θ. 21001, Τ.Κ. 114 10,
σημειώνοντας το σεμινάριο που σας ενδιαφέρει.

2010: Ας κρατήσουμε άσβεστη την ελπίδα

από τον Πάνο Γιαννάκαινα


«Άλλοι είναι περήφανοι για τα βιβλία που έγραψαν,
εγώ είμαι περήφανος γι’ αυτά που έχω διαβάσει»
Jorge Luis Borges

Λένε πως οι ευχές, όταν εκφράζονται με ειλικρίνεια και αγάπη, γίνονται αστεράκια στον ουρανό. Λένε ακόμη πως, σαν πέσει σκοτάδι στο διάβα των συνανθρώπων μας, αυτά φέγγουν και αποτρέπουν το κακοπέσιμο.

Μπορεί και νά ’ναι αλήθεια. Πάει καιρός που το άκουγα, πάει καιρός που το πίστευα. Τα ζαρωμένα χείλη της γιαγιάς είναι εδώ και χρόνια πέτρινα σφαλιστά, ακίνητα κι άηχα. Μα, να! Κάτι εντός μου σκιρτάει, ανακατεύει την σούπα της καλοσύνης και ξεχειλίζει αγάπη. Τούτες τις μέρες η καρδιά μου, ναι, ξεχειλίζει αγάπη. Θά ’θελα, αν μπορούσα, ν’ αγκαλιάσω τον κόσμο ολόκληρο! Να τον σύρω γλυκά στην θέρμη μιας απόμερης γωνιάς και να τον χαρίσω σ’ έναν κόσμο παράλληλο με τούτον τον χειροπιαστό. Να του σφαλίσω τα μάτια και να ανοίξω τις πύλες να μπουν οι προπάτορες ποιητές, οι ανεξίτηλοι συγγραφείς, όλοι εκείνοι οι σκαπανείς του πνεύματος που ακούραστα, εδώ και τόσους αιώνες, με την γραφίδα τους προσπαθούν να χαράξουν νέους δρόμους.

Αναμφίβολα, η γραφή ενός βιβλίου είναι μια διαδικασία επίπονη και βασανιστική. Αλλά και η ανάγνωσή του απαιτεί κόπο και αφοσίωση. Δεν είμαι σίγουρος για το εάν η ανάγνωση ενός βιβλίου μπορεί ν’ αποτελέσει κάποια στιγμή εγγύηση για έναν καλύτερο κόσμο. Το βέβαιο είναι πως, ο κόσμος μας, με την ανάγνωση βιβλίων δεν χειροτερεύει. Καταπίνοντας βιβλιοθήκες ολόκληρες, δεν γινόμαστε ευτυχέστεροι. Η ευδαιμονία των βιβλίων είναι μια πρόσκαιρη, απατηλή συγκυρία. Η μαγιά, όμως, που η γνώση δημιουργεί, σαφώς είναι σωτήρια. Όπως έλεγε και ο Αλεξανδρινός μας ποιητής, παιδεία είναι αυτό που μένει αν ξεχάσουμε όσα μάθαμε. Είναι το κατακάθι της άγριας καρδιάς μας, αφού αφαιρέσουμε το λούστρο της απαρίθμησης γνώσεων, λέω εγώ. Η πνευματική και ψυχική καλλιέργεια είναι διαδικασία αέναη, διαρκής. Είναι ταξίδι χωρίς τελειωμό. Ο φυσικός χρόνος για όλους μας τελειώνει κάποια στιγμή –προικοδοτούμε, ωστόσο, τις επόμενες γενιές με την βαλίτσα των πεπραγμένων μας. Ό,τι κάνουμε, ό,τι σκεφτούμε ή νιώσουμε πάνω σε τούτη τη γη μεταλαμπαδεύεται στους επόμενους. Εις το διηνεκές. Είναι ευχή και κατάρα μαζί, ελπίδα κι απελπισιά!

Για τον καθένα υπάρχει ένα βιβλίο αφιερωμένο σε αυτόν: το άγραφο (συνήθως) βιβλίο της ζωής του. Είναι αυτό, που ταυτόχρονα γράφεται από τον ίδιον αλλά και τους άλλους. Ο αλλόκοτος ετούτος συγκερασμός αράδων οδηγεί σε παράδοξα, σε αντιφάσεις, ενίοτε σε συγκρούσεις. Την χρονιά αυτήν, που μόλις εδώ και λίγες ώρες αποτολμά τα πρώτα άρρυθμα βήματά της, ας ευχηθούμε ν’ αποτινάξουμε ό,τι μας χωρίζει και να κρατήσουμε αυτό που μας ενώνει. Ας ευχηθούμε το 2010 να είναι η χρονιά της επιστροφής σε ό,τι αγαπήσαμε, σε ό,τι θαυμάσαμε, σε ό,τι μας χάρισε την χαρά και την ευδαιμονία.

Κι αν, πάλι, δεν τα καταφέρουμε, τουλάχιστον ας κρατήσουμε άσβεστη την ελπίδα. Την ελπίδα πως κάποτε η αιώνια επιστροφή στην χαρά και την ειρήνη θα γίνει πραγματικότητα. Την ελπίδα πως παντού, όπου κι αν στρέφουμε το βλέμμα, θα αντικρίζουμε ανθρώπους χορτάτους, με ροδαλά από υγεία μάγουλα, με φως στα μάτια κι αγάπη στην καρδιά.

Τα βιβλία επέστρεψαν στο φυσικό τους χώρο...

Τρία βιβλία -ανάμεσά τους ένα του Άγγλου συγγραφέα Isaac Disraeli, το οποίο χρονολογείται από το 1863- και τα οποία ανήκαν στην παλιά Δημοτική Βιβλιοθήκη Λάρισας επέστρεψε μετά από χρόνια ιδιώτης στη διεύθυνση αρχείων του Νομού Λάρισας.

Οι υπεύθυνοι των αρχείων, με τη σειρά τους, επέστρεψαν τα βιβλία στον φυσικό διάδοχο της παλιάς βιβλιοθήκης, τη Δημόσια Κρατική Βιβλιοθήκη Λάρισας.

Τα άλλα δύο βιβλία είναι: ένα του Αμερικανού επαναστάτη και συγγραφέα Thomas Paine και ένα ελληνικό του Αντωνίου Πισσάνου με δοκίμια.

Πηγή: Εφημερίδα Ελευθερία Λάρισας

Άλλο και τούτο! Ανοίγουν την όρεξη τα βιβλία με εικόνες φαγητών!

Οι γονείς που πασχίζουν να πείσουν τα ιδιότροπα παιδιά τους να φάνε, ιδίως νέα και υγιεινά φαγητά που δεν έχουν ποτέ πριν δοκιμάσει, καλά θα έκαναν να καταφύγουν σε ένα κόλπο: να τους δείχνουν βιβλία με εικόνες ή φωτογραφίες αυτών των τροφών, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Η έρευνα, που έγινε από ψυχολόγους του πανεπιστημίου του Ρίντιγκ, υπό τη δρα Κάρμελ Χιούστον-Πράις, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», διαπίστωσε ότι τα νήπια ενός έτους, τα οποία κοιτάζουν τακτικά φωτογραφίες και εικόνες φρούτων, λαχανικών κ.α., που δεν αποτελούν μέρος της καθημερινής διατροφής τους, είναι πολύ πιο πρόθυμα να τα δοκιμάσουν στη συνέχεια.

Σε σχετικά πειράματα με παιδάκια, στα οποία οι μαμάδες έδειχναν βιβλία με εικόνες τροφίμων, όπως καρότων, σταφυλιών, ραπανιών κ.α., τα νήπια που είχαν δει πριν τις εικόνες, ήσαν μετά πιο «ορεξάτα» να τα δοκιμάσουν για πρώτη φορά, σε σχέση με μια άλλη ομάδα παιδιών που δεν είχαν δει τις ίδιες εικόνες και δεν είχαν μετά την ίδια προθυμία να φάνε τα νέα φαγητά, που τους φαίνονταν λιγότερο οικεία.

«Όταν τα παιδιά βλέπουν εικόνες με υγιεινά φαγητά, αυξάνεται η επιθυμία τους να τα δοκιμάσουν», δήλωσε η υπεύθυνη της έρευνας.