ΘΑΝΑΤΩΣΤΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ!

Το μήνυμα των ημερών είναι θανατώστε το θάνατο γι’ αυτό πιστεύω ότι ο δρόμος όσων τολμούν να ζουν ευτυχισμένοι είναι ο δικός τους δρόμος. Δηλαδή, το να βρούμε αυτό που θέλουμε να κάναμε περισσότερο από κάθε τι άλλο στη ζωή μας και να τραβήξουμε προς τα εκεί με θάρρος, επιμονή και ακλόνητη αποφασιστικότητα. Ως αντάλλαγμα γι’ αυτή την προσπάθειά μας θα μας περιφρονήσουν, θα μας χλευάσουν και θα μας εξοστρακίσουν από τον κύκλο τους οι φίλοι και οι συγγενείς. Αν επιμείνουμε όμως, αν αντέξουμε τη μοναξιά μας και μείνουμε αφοσιωμένοι σε αυτό που με τόσο πάθος και αγάπη αποφασίσαμε να κάνουμε, τότε θα ανακαλύψουμε ότι έχουμε καινούριους φίλους και καινούριους συγγενείς, οι οποίοι ήδη συμμερίζονται τις αξίες και τα ιδανικά που έχουμε επιλέξει, και ότι μαζί τους θα πετάξουμε πολύ πιο μακριά και πιο ψηλά από όσο μπορούσαμε να ονειρευτούμε.
Να περνάτε όμορφα!

(ΑΠΟ: aanasto 18/4/2009)

Επαιδευτικά Νέα Από Τη Δ/νση Π.Ε. Ν.Ηλείας

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Ν.ΗΛΕΙΑΣ

Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων

Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων από την ιστοσελίδα: www.zougla.gr

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΕΔΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΘΗΛΥΚΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ: petrakis64@sch.gr
ΔΕΙΤΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ: http://blogs.sch.gr/petrakis64/

ΥΠΕΡ ΤΗΣ ... ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

ΕΜΕΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΔΕΝ…
Όταν ακούω Έλληνες να λένε πως δεν έχουν τηλεόραση σπίτι ή πως δε βλέπουν καθόλου τηλεόραση τους ρωτάω:
- Βιβλία έχετε;
- Ου πολλά! μου απαντούν (πάντα έχουν βιβλία αυτοί που δεν βλέπουν τηλεόραση).
Και σκέπτομαι:
- Πώς γίνεται να μη βλέπουν τηλεόραση; Είναι το πιο πλούσιο βιβλίο που υπάρχει.
- Μα η τηλεόραση μεταδίδει βλακώδη σήριαλ, ανιαρές συζητήσεις, κατευθυνόμενη πληροφόρηση.
- Και έπειτα; Μήπως δεν υπάρχουν βλακώδη, ανιαρά και προπαγανδιστικά βιβλία; Σκέφτηκε να καταδικάσει κανείς την … τυπογραφία;
Η τηλεόραση είναι η τυπογραφία της εποχής μας. Ικανή για το άριστο και το χείριστο αλλά πάντα πλούσια, ζωντανή και παρούσα.
Βέβαια, όλα αυτά τα έχει ξαναζήσει ο κόσμος. Πολλές φορές. Όταν βγήκαν τα βιβλία τα σνομπάριζαν οι κάτοχοι των περγαμηνών και των χειρογράφων. Όταν βγήκε ο φωνόγραφος όλοι είπαν πως ήρθε το τέλος της μουσικής. Τα ίδια έγιναν και με τον κινηματογράφο. Σκέπτομαι από τώρα, τον ιστορικό του μέλλοντος που θα διαβάζει σε αθηναϊκές εφημερίδες τη στερεότυπη φράση: «Εμείς τηλεόραση δεν βλέπουμε» και θα γελάει. Όπως θα γελούσατε κι εσείς να βρίσκατε κάπου σε χειρόγραφο του 1500 τη φράση: «Εμείς τυπωμένα βιβλία δεν διαβάζουμε».
Η τηλεόραση είναι το μέτωπο, το πεδίο όπου δίνεται μάχη του σημερινού πνεύματος.
Ένα βιβλίο μπορεί να μιλήσει σε δέκα χιλιάδες ανθρώπους, ένα περιοδικό σε σαράντα, μια εφημερίδα σε εκατό. Στην τηλεόραση οι δέκτες αριθμούνται με εκατομμύρια.
Αυτοί που δεν βλέπουν τηλεόραση, δεν θα δουν τον Ολιβιέ να παίζει Σαίξπηρ, τον Κάραγιαν να διευθύνει Μπραμς και τον Μπαρίσνικοφ να χορεύει Τσαϊκόφσκι. Δε θα μάθουν για την τελευταία έκθεση του Σαγκάλ, για τις νεώτερες επιστημονικές ανακαλύψεις, γεωγραφικές εξερευνήσεις ή αστροφυσικές αναζητήσεις. Σίγουρα υπάρχει τηλε-ρύπανση, αλλά υπάρχει και αποτελεσματική μέθοδος αντίστασης: Η επιλογή.
Εγώ παρακολουθώ τηλεόραση… Κάθε βδομάδα η τηλεόραση μου δίνει δύο έως τρεις εμπειρίες (δεν είναι λίγες – είναι πάρα πολλές!) που χωρίς αυτές η ζωή μου θα ήταν φτωχότερη… Και δεν θα ήθελα να τις έχω χάσει με τίποτα!
Νίκος Δήμου, «Κείμενα» από το http://www.ndimou.gr/
(Για τη μεταγραφή: ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ)

Το (επιχειρηματικό) κείμενο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μάθημα της γλώσσας στην Δ΄, Ε΄ και Στ΄τάξη.

ΤΟ ΧΡΥΣΑΛΙΦΟΥΡΦΟΥΡΟ

Το χρυσαλιφούρφουρο
Φίλοι μου, γεια σας και πάλι.
Το ΄χω πει τόσες φορές από αυτή τη στήλη: Η ομορφιά στο τραγούδι, στη μουσική, στην τέχνη γενικότερα βρίσκονται στην απλότητα. Καλή είναι σκέψη, ο «ψαγμένος» στίχος, τα μουσικά τερτίπια, οι συγχορδίες και οι πλούσιες ενορχηστρώσεις, αλλά η απλή μελωδία και
ο απλός στίχος, αν κερδίσουν τον ακροατή, αποδεδειγμένα αξίζουν.
Τι είναι οι στίχοι; Νήματα που πλέουν στον αιθέρα. Μπορείς ν΄αρπάξεις κάποιο και να δεις πως το νήμα οδηγεί σε ολόκληρο κουβάρι ή σε υφαντό. Μπορείς όμως να πάρεις και διάφορα νήματα και να φτιάξεις μια δική σου εικόνα για τον κόσμο, τη ζωή, τους ανθρώπους.
Τι είναι οι ήχοι; Ίσως να είναι ο αιθέρας. Ίσως να είναι οι φωνές από τα νήματα.
Τι είναι το τραγούδι; Ίσως είναι ένα λουλούδι. Σαν το Χρυσαλιφούρφουρο:
Στα λαγκάδια της Λιλιπούπολης βγαίνει ένα λουλουδάκι
που το λεν Χρυσαλιφούρφουρο και μοιάζει με χρυσό τριανταφυλλάκι.
Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο φύσα το την άνοιξη να φέρεις.
Κι αν πετάξει σα φτερό και πούπουλο,κάποιος σ΄ αγαπάει και δεν το ξέρεις.
Χρυσαφένια φλουράκια κρέμονται κάτω από τα πέταλά του.
Και στου Ζέφυρου το παιχνίδισμασα να κουδουνίζει κάπου κάπου.
Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο που κρατάς την Άνοιξη στο χέρι.
Και αχ! Αν γίνει σκόνη και χρυσόσκονη, κάποιον αγαπάς και δεν το ξέρει.
Το λουλούδι που φυτρώνει στα λαγκάδια της Λιλιπούπολης, εκτός από όμορφο είναι και μαγικό. Έχει μαντικές ιδιότητες. Μπορεί να σου πει αν κάποιος σε αγαπά, αν κάποιος σε σκέφτεται, να σου φανερώσει μια χαρά που δεν τη γνωρίζεις και δεν την περιμένεις.
Μπορεί όμως να σου πει κάτι και για τον εαυτό σου. Να σε ωθήσει να ανακαλύψεις πράγματα που δεν γνώριζες ότι νιώθεις ή ότι μπορείς να νιώσεις.
Ίσως, λέω εγώ, ο κόσμος μας, αυτή η πόλη, η γειτονιά, οι γύρω μας, να είναι κι αυτοί Χρυσαλιφούρφουρα. Ίσως να είμαστε κι εμείς. Δεν θα αρνιόμουν ένα ταξίδι στη Λιλιπούπολη πάντως.

Θοδωρής Σίδερης (άρθρο στο www.musicwave.gr , 22-9-2003)
Το άρθρο αυτό από το διαδίκτυο μας άρεσε πολύ. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μάθημα της Γλώσσας Ε΄και Στ΄τάξης. (Για τη μεταγραφή: ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ)